Hér er voða tómlegt!

 

Við erum bara búin að vera bara 3 heima á meðan stóru stelpurnar okkar eru á Íslandi sem er oft voða gott, en mikið erum við farin að sakna þeirra.  Karólína kemur eftir viku og Elena Dís eftir tvær, við fáum líka húsið eftir viku svo að eftir svona 2-3 vikur verður vonandi allt komið á betra ról hjá okkur. 

 

 

Fjörkálfana okkar vantar sárlega á þetta heimili .

 

 

Ég skrapp til Flensburg í vikunni með Sellu ( Sellu úr Víðó  ) það var voða skemmtilegt, ég er ekkert farið að ryðga í þýskunni... ó nei , nema hvað ég hitti dónalegustu konu í HEIMI þar og var að því komin að fara að segja við hana hversu dónalega mér fyndist hún vera, þegar ég fattaði ég kann ekkert að segja orðið "dóni" á þýsku.  Annars nýtist þýskan mér vel hérna, hér tala flestir Danir þýsku svo að ég get bjargað mér þannig. Konan á jobcenter var amk ánægð með það. 

 

Hér er búið að rigna nánast síðan við komum  svo að planið um að liggja alla daga á ströndinni er að fara um þúfur ......  annars erum við bara að fara að byrja að pakka niður .... aftur ... svo að við getum byrjað að taka upp úr kössum.  

 

Er maður ekki sætur með sólgleraugu  

 

 

Finally

 

 

 

Jæja mikið að gera síðustu dagana á Íslandi, mikið að pakka og ganga frá endalausum endum. En þetta hafðist þó á endanum og við María Ísól erum komnar í baunalandið og komnar inn í danska kerfið.

 

Við ákváðum að halda veislu í tilefni þess að við erum loks að yfirgefa landið og marga hausa að kveðja og lítill tími. Elduð var íslensk kjötsúpa úr hrútnum hennar Elenu Dísar honum Arnari og öllum boðið í mat. Elena Dís og afi gerðu líka ljómandi góða kæfu úr slögunum, þá má segja að nú sé hann Arnar allur.  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Lífið í Danmörku er bara voðalega rólegt og ljúft þessa dagana við erum bara með Ísólina hjá okkur og erum búin að vera í endalausum grillveislum síðan við komum. Svo kom Dagný hér við frá Óðinsvé okkur til mikillar gleði. Hún fór með okkur í Cowboybyen sem er nýja hverfið sem við erum að fara að flytja í að kíkja á litla húsið okkar.... vá hvað ég get ekki beðið eftir að fá það, við hittum tilvonandi nágrannana, virtust vera indælis fólk.

 María Ísól er orðin baunaspíra og fékk sinn fyrsta hjóla hjálm, (hann er pínu skakkur og vanstilltur á myndinni) hún tekur sig vel út í hjólavagninum og þykir ekki leiðinlegt. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  

 

En já, setti inn HELLING af myndum. Hér eru nokkrar af litla húsinu okkar. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Annars ætla ég að fá að þakka öllum sem að ég þrælaði út í kringum flutningana kærlega fyrir hjálpina. (mamma, pabbi, Sindri, Bóbó, Elvar, Inga, Jóna, Fida og Jón fá sérstaklega stórt takk fyrir okkur)  

Nú er það bara að þræla bjórþömburunum hérna út og koma þessu dóti í hús. 

 

ÉG MINNI Á GESTABÓKINA OG COMMENTIN  

Weird Girls & Agent Fresco

Æði æði æði

 

 

Weird Girls myndskreyta Agent Fresco

Af Íslandi

Nú fer loks að líða að því að við kveðjum Íslandið góða. Búið að pakka meirihluta innbúsins niður (bara mitt herbergi eftir nánast - hjálpi mér) Elena Dís er farin til pabba síns, hún er búin að vera á 2 vikna hestanámskeiði og kláraði það fyrir helgi með glæsilegri hestasýningu. 

María Ísól er alveg byrjuð að ganga og getur varla hætt. Hún er búin að vera ótrúlega góð á meðan við erum að pakka, leikur sér bara og maður veit varla af henni....... það eina er að hún truflar mann bara því að það er svo erfitt að láta hana vera í friði mann lagnar svo í knús.

 

Karólína kom um daginn, við fengum að sækja hana upp á flugvöll og hafa hana í smá stund. 

Hér er hún voða montin með litlu systur sínar saman. 

 

Sjáið þið litla 10 mánaða skottið

Fyrstu skrefin

Það er nóg að gera hér á bæ eins og vanalega. Dagarnir okkar saman á Íslandi verða æ færri og ég viðurkenni það að maður er orðin pínu óþreyjufullur á að bíða. 

 

 

Við skelltum okkur á Geysi í gær, Elena Dís fór með vinkonum sínum úr fimleikunum og hetjunni henni Elínu upp í bústað og gisti eina nótt. Það fannst henni æðislega gaman. Ég fór svo og sótti slatta af hópnum í gær og á meðan fór María Ísól til ömmu sinnar á Selfoss í pössun. . Þar flettum við nokkrum myndum af ömmunni frá því hún er á aldur við Maríu og það er nokkuð ljóst hvaðan hún kemur þessi stúlka. 

María Ísól gerði sér lítið til og tók sín fyrstu skerf í heimsókninni hjá ömmu sinni. Hún kann að velja stað og stund litla daman. Rosa dugleg 4 skerf á stéttinni úti í garði hjá ömmu, og svo aftur þegar við komum að sækja hana. 

Í vikunni fórum við svo af gömlum sið á víkingahátíðina enn eitt árið.  Ég vil taka það fram að ég hef ekki misst af einni víkingahátíð frá upphafi. Og held enn sambandi við suma af þessum gömlu sem komu fyrst.  Þessi var vel heppnuð og vel mætt þrátt fyrir kreppu. Þeir voru ánægðir með mig skítugu karlarnir að við værum að fara að flytja til Danaveldis og buðu mér að koma á stóru loka hátíðina í Århus í lok júlí. 

 Við sjáum til hvernig það fer.

 

 

 

Trommað með Stubbonum

 Það er svo mikil tónlist í henni stelpunni.

 

 

 Já og mér er alveg sama þótt Tinki Winky sé hommi. Það er bara betra.

 

Þær liggja djúpt ræturnar

 

Það er ótrúlegt hversu sterk fjölskyldutengslin myndast snemma á æfinni. Litla María Ísól er rétt orðin 10 mánaða og hún er gjörsamlega yfir sig ástfangin af honum pabba sínum, þó svo að hún hitti hann sjaldan og og núna ekki hitt hann í tæpan mánuð. Þá birtir yfir litla andlitinu hennar í hvert skipti sem að hún sér mynd af honum, heyrir röddina hans eða talað um hann. Hún er búin að knúsa og kyssa myndina sína af þeim feðginum svo mikið að í gær braut hún loks myndarammann sinn.

Hún skilur ekki af hverju pabbi getur ekki tekið hana í gegn um tölvuna þegar hún réttir honum hendurnar og það magn af slefi sem að tölvan inniheldur er ótrúlegt. Hún klappar tölvuskjánum og gerir alla sína fínustu stæla í beinni útsendingu fyrir kallinn.

Í dag tók hann upp gítarinn og spilaði fyrir hana frumsamda efni vikunnar á meðan litla krúttið sat dáleiddum augum fyrir framan tölvuna, þetta stóð yfir í tæpan klukkutíma og inn á milli dáleiðslunnar kom gífurlegt sprikl eitthvað í áttina að danssporum, slamm (já hún slammar), öskur og söngur af kæti. Þetta var hápunktur dagsins.

 

 

 

 

Elena Dís er líka mjög dugleg að tala við pabba sinn á skype og msn rétt eins og María Ísól - þótt hún skilji aðeins betur að það er ekki hægt að fara inn í tölvuna,  þá er söknuðurinn þar er einnig mikill.  En þau eiga sér líka sterkar rætur og brátt fer að líða að því að hún fái pabba sinn heim og geti eytt með honum sumrinu.

Já það er flókið fjölskyldulífið hér á bæ, hverjum hefði dottið þetta í hug fyrir 15 árum. Ég þakka bara fyrir Skype og msn.

 

..............og þessa kalla sem þær eiga líka 

 

Skemmtilegur sokkur

Gamall táfýlusokkur af Sigurgrími var tekin og nýttur í brúðugerð. Það heppnaðist svona líka

 vel. Hún er náttúrulega líka fyndnust í heimi þessi stórasystir.

 

Pjónaklúbburinn " DAUÐA MÚSIN"

Við mæðgur erum búnar að vera voða duglegar að prjóna undanfarna daga. Mamma framleiðir hverja peysuna á fætur annarri eins og vel smurð prjónavél, ég er enn að hnýta saman peysu á hann Sigurgrím í rólegheitunum og litli snillingurinn hún Elena Dís er að prjóna rauðann trefil á mömmu sína. Í dag kom upp sú hugmynd að við ættum bara að stofna prjónaklúbb..... jújú Elena Dís var ekki lengi að finna gott nafn á hann........ Prjónaklúbburinn DAUÐA MÚSIN! 

 

 Elena Dís er búin í skólanum og stóð sig súper vel að vanda, var hæst í stærðfræði í 2. bekk með 9,5 í einkunn. Fyrir vikið fékk hún að halda kveðju náttfatapartý fyrir bestu vinkonurnar.
Þvílíkt stuð: popp, nammi, snakk, pizza, gos, fullt af 7-9 ára stelpum, náttföt, leikrit, sængur, koddar og Shallow Hall. Þarf að segja meira? 

 

Upp komst leyndur hæfileiki meðal hópsins...... þær geta troðið hnefanum upp í munninn á sér. Eins og alvöru dömur. 

 

Annars fór Elena Dís upp í sveit með ömmu sinni og afa um síðustu helgi og við komum og sóttum hana ég María og "hin" amman og afinn.  Rollan hennar hún Stjarna var að eignast tvo hrúta og svo fékk Elena að eiga eina gimbur aukalega líka því hrútarnir rata víst í sláturhúsið í haust. Við sem erum ekki enn búnar að borða Arnar frá því í fyrra. 

 

María Ísól er alltaf að grallarast eitthvað , hún er alveg hrikalega fyndin og hefur ótrúlegan húmor. Það er hægt að kalla fram hina ýmsu svipi með pöntun hjá henni, flestir eru í þá áttina að hún snýr upp á nefið og sýnir allar tennur... hehehe ég get ekki hætt að hlæja þegar þessi svipur kemur.